- – დედა, გამარჯობა. როგორ ხარ, რას აკეთებ?
- – გამარჯობა, შვილო. რა ვიცი, სახლს ვყიდი, მყიდველები ვიპოვე და კარგ ფასს მთავაზობენ.
- – ძალიან კარგი. ადრეც გეუბნებოდი, რომ გაგეყიდა და ჩვენთან გადმოსულიყავი ქალაქში. ამხელა უზარმაზარი სახლია და შენ მარტო ცხოვრობ. შენთვის რაიმე შესაფერისი უნდა მოვნახოთ, მე დაგეხმარები.
- – კი, ვნახე ერთი ბინა თქვენთან ახლოს. სასწრაფოდ იყიდება და ფასიც დაბალია. ვერიკომ მითხრა, ჩემმა მეგობარმა. ის იქვე ახლოს ცხოვრობს.
- – მშვენიერია. შეგეძლო ჩემთვის გეთხოვა, ერთად ვიპოვით რამეს. ბინის ყიდვის შემდეგ ფული ხომ დაგრჩება?
- – რა თქმა უნდა, დამრჩება. ბანკში შევიტან დეპოზიტზე, პროცენტით ვიცხოვრებ. პენსია ხომ იცი, არაფერში მყოფნის. წესიერად მაინც ვიცხოვრებ ჩემთვის…
ზღვაზე წასვლა მინდა ვერიკოსთან ერთად. რაც ჩვენი მეუღლეები დაიღუპნენ, მრავალი წლის მანძილზე არსად წავსულვართ, დასვენება მინდა… ჭურჭლის სარეცხი მანქანის ყიდვაც მინდა, ამაზე დიდი ხანია ვოცნებობ…
- – როგორ თუ ბანკში შეიტან? ამდენი რად გინდა? მარტოს რამდენი გჭირდება? მე და ირაკლი ახალი მანქანის ყიდვას ვგეგმავდით, გვეგონა დაგვიმატებდი, მაგრამ შენ თურმე ზღვაზე წასვლას აპირებ…
ჭურჭლის სარეცხი მანქანა საიდან გაგახსენდა. ის მეც კი არ მაქვს, მაგრამ როგორღაც ვცხოვრობ… შენ ხომ იცი, რომ ფული არასოდეს არ გვყოფნის…
- – ირმა, უკვე 40 წლის ხარ, ისწავლეთ ცხოვრება და თავად იშოვეთ ფული საკუთარი სურვილებისთვის. მე და მამაშენი უკვე დაგეხმარეთ ბინის, ავეჯის შეძენაში. ფული თუ არ გყოფნით, შენ და ირაკლიმ შეგიძლიათ სხვა სამსახური მოძებნოთ.
- – თქვენ ფული სად უნდა დაგეხარჯათ? ჩვენ კი ახალგაზრდებს ახლა გვიჭირს ფულის დაზოგვა. საერთოდ, მშობლები სწორედ ამისთვის არიან, რომ შვილებს დაეხმარონ!
- – გამოდის, რომ სიკვდილამდე უნდა დაგეხმაროთ? მე და მამაშენმა ეს სახლი ავაშენეთ, გასწავლეთ, გაგათხოვეთ, სახლი გიყიდეთ. იცხოვრეთ, იმუშავეთ. მე როდის უნდა ვიცხოვრო? ბევრი დრო არ დამრჩენია, რამდენი წელის ვარ უკვე…
- – გასაგებია. კარგი, მაშინ. იცხოვრე, როგორც გინდა. ჩვენ კი სესხს ავიღებთ. ირაკლიმ კარგი მანქანა ნახა, შენი იმედი გვქონდა და შენ კი, აი როგორ ამღერდი…
არ გსურს, რომ ერთადერთ ქალიშვილს დაეხმარო. ზღვაზე წასვლა, ფულის ხარჯვა და ბანკისთვის სარგებლის მიცემა გირჩევნია. სხვათა შორის, შვილიშვილი გყავს. მისთვისაც შეგეძლო რაღაცის მიცემა.
ელენეს ქალიშვილთან საუბრის შემდეგ უსიამოვნო შეგრძნება დარჩა. ეგონა, რომ ქალიშვილს მისი გადაწყვეტილება გაახარებდა. მან კი დაადანაშაულა… მაგრამ არაუშავს, მიეჩვიოს.
- – ფარდები ჩამოვკიდეთ, ავეჯი დავალაგეთ, ახლა შეგვიძლია ჩაი დავლიოთ. ფუნთუშები და ორცხობილები მაქვს წამოღებული. წადი, ჩაიდანი დაადგი. ირაკლი და ირმა რატომ არ დაგეხმარნენ? ავად არიან?
- – ჰო, ავად გახდნენ. შურით. მათ ჩემი ფული სჭირდებოდათ. ჩემს ქალიშვილს ეწყინა, რომ მანქანის საყიდლად ფული არ მივეცი…
- – ჰო. რაღაცას გეტყვი, მაგრამ არ გეწყინოს. შენი ირმა ყოველთვის მომთხოვნი და ეგოისტი იყო. თქვენ მას არასოდეს უარს არ ეუბნებოდით. საუკეთესო ტანსაცმელი, მაგნიტოფონები, ყველაფერი ჰქონდა.
ასეთი კარგი ქორწილი გადაუხადეთ, ბინა უყიდეთ და ეს ყველაფერი საკმარისი არ არის. ლუკას, შვილიშვილს რეპეტიტორების ფულს უხდიდი, წრეებზე ატარებდი და ტელეფონებს ყიდულობდი, ესეც ხომ დახმარებაა?
ახლა კი, როდესაც გადაწყვიტე, რომ საკუთარი სიამოვნებისთვის იცხოვრო – ცუდი გახდი. მას ირაკლიც აქეზებს. მას ურჩევნია ნაკლები დალიოს. შენთვის ამის თქმა არ მინდოდა, მაგრამ მთვრალს ხშირად ვხედავდი.
- – არაფერია, შეეგუებიან. მე მათ უძველესი მამონტი ვგონივარ, რომელსაც აღარაფერი სჭირდება.
იცი, ვერიკო, მთელი ცხოვრება ცეკვაზე ვოცნებობდი… დიახ, დიახ, ნუ იცინი. ვალსი, ტანგო.. მე და ჩემი დავითი ხშირად ვრთავდით მუსიკას და ვცეკვავდით. ეს ისეთი კარგი იყო, თითქოს ახალგაზრდობაში ვბრუნდებოდით…
- – მისმინე, ცოტა ხნის წინ კულტურის სახლში ჯგუფი გაიხსნა, იქ ცეკვას ასწავლიან. ახალგაზრდები არ დადიან, მაგრამ ჩვენნაირი უამრავი დადის. ხვალვე წადი და ჩაეწერე! ნურავის ნუ უსმენ. ოცნებები უნდა ახდეს!
ელენე ასეც მოიქცა და ძალიან უხაროდა. მას ძალიან მოეწონა მეგობრული ატმოსფერო და ცეკვის მასწავლებელი. როდესაც ცეკვავდა მისი სული მღეროდა. მას ეჩვენებოდა, რომ დავითი, მისი საყვარელი ქმარი, მასთან იყო …
- – ბებო, გამარჯობა. დედამ მითხრა, რომ ქალაქში გადმოხვედი. მისამართი მომწერე და შემოვირბენ. ჩემი მშობლები შენზე გაბრაზებულები არიან, ფული დაენანაო. ყურადღებას ნუ მიაქცევ, ბებო, მათ წინაშე ყველა ვალდებულია.
თუ რამე დახმარება გჭირდება, მითხარი. გამოცდებისთვის ვემზადები, მაგრამ შენთვის დროს გამოვნახავ!
- – გმადლობ, ლუკა! მიხარია, რომ ასეთი გულიანი და კეთილი ხარ. დაიმახსოვრე – ცხოვრებაში მთავარი ფული არ არის…
ფულით ბედნიერებას ვერ იყიდი! მაგრამ თუ გაქვს – კარგია. ამისთვის კარგად უნდა გამოიმუშავო, ამიტომ პროფესია გონივრულად აირჩიე!
- – კი, IT სპეციალისტი მინდა გამოვიდე, მომწონს და შემოსავლიანი პროფესიაა. არ მინდა, რომ ვინმეზე ვიყო დამოკიდებული. არ მინდა რომ ჩემი მშობლებისნაირი ვიყო, ყოველთვის წუწუნებენ..
- – ეს კარგი საქმეა, ლუკა. ისწავლე, მე კი ყველანაირად დაგეხმარები.
ელენე ეჩვეოდა ახალ ცხოვრებას და მას ყველაფერი მოსწონდა. სახლს სანამ გაყიდიდა, ეშინოდა, რომ ქალაქში ცხოვრებას ვერ შეეგუებოდა და მისთვის ჩვეული სიმშვიდე და მოზომილი ცხოვრება მოენატრებოდა.
ქალიშვილი პერიოდულად ურეკავდა, ზოგჯერ ესტუმრებოდა ხოლმე. იგრძნობოდა, რომ დედაზე მაინც ნაწყენი იყო, მაგრამ ელენე ამას არ იმჩნევდა.
ერთხელ ირმა გაუფრთხილებლად მოვიდა და დედამისის სატელეფონო საუბარი მოისმინა ვიღაც მამაკაცთან.
- – დედა, საქმრო გყავს? კარი ღია იყო, შემოვედი და შემთხვევით შენი საუბარი მოვისმინე…
- – კი, არის ერთი ადამიანი. მესმის, რომ ჩემს ასაკში, ეს ალბათ უკვე უცნაურია. მაგრამ, მე ცოცხალი ვარ და მინდა, რომ ბედნიერი ვიყო.
- – არ ველოდი… და ვინ არის ეს უსაქმური?
- – უსაქმური არ არის. მას მამუკა ჰქვია. მისი შვილი ცეკვის მასწავლებელია. მამუკა იტალიიდან ჩამოვიდა შვილთან სტუმრად და სტუდიაშიც მოვიდა იმის სანახავად, თუ მისი შვილი რას აკეთებდა. ერთმანეთი ასე გავიცანით.
და, რადგან ამაზე დავიწყეთ საუბარი, ბარემ გეტყვი, რომ საბუთები მზად მაქვს და მასთან ერთად იტალიაში მივფრინავ. ხელს იქ მოვაწერთ. შენთვის წასვლის წინ ვაპირებდი ამის თქმას.
ირმას თვალები გაუფართოვდა.
- – დედა, რა იტალია, გაგიჟდი? რა გათხოვება? ბოდიში, მაგრამ ეს რაღაც ბოდვაა… ამ სიბერეში რას აკეთებ… მამა გაოგნებული იქნებოდა!
- – მამა აღარ არის, მე კი ვარ. ისე მინდა ვიცხოვრო, როგორც მე მინდა. მე შენი არაფერი მმართებს, შვილო. რაც შემეძლო, ყველაფერი მოგეცი. ახლა კი საკუთარ თავს თავად მიხედეთ. ამ ბინას გავაქირავებ, ფულს ლუკა აიღებს, მას დავეხმარები.
ირმამ კარი გაიჯახუნა. ელენე სავარძელში ჩაჯდა და გაიღიმა. ცხოვრება გრძელდება და ჩვენ ყოველი წუთით უნდა ვისიამოვნოთ! მას აქვს ბედნიერების უფლება ნებისმიერ ასაკში და არავის წინაშე ვალდებული არ არის!
