რაოდენ სამწუხაროა ხოლმე შვილებისათვის იმის გაცნობიერება, რომ მათი მამა დაბერდა. ეს განსაკუთრებით ანაღვლებთ იმ ადამიანებს, რომელთა ცხოვრებაში მშობლის როლი მინიმალური იყო. ყველა საზრუნავი და პრობლემა დედას ან სხვა ნათესავებს აწვათ მხრებზე. ამ დროს სად ბრძანდებოდა მამა? დაიმსახურა თუ არა მან თავისი ვაჟებისგან ამგვარი მოქცევა?
ალეკო და მარინა სოფლის მაცხოვრებელთა მიერ იდეალურ წყვილად აღიქმებოდა. ახალგაზრდა ქალისათვის ბევრს დაედგა თვალი, მას კი მომხიბვლელი, თუმცა გარკვეულწილად უპასუხისმგებლო ბიჭი შეუყვარდა. დედ-მამა ცდილობდა ქალიშვილის გადარწმუნებას, თუმცა მარინა მშობლების რჩევებს ყურადაც არ იღებდა. ის შაკოს იდეალურ მამაკაცად თვლიდა. ვინ იცის, ასეთმა თავქარიანმა ბიჭმა რა მიზნით შესთავაზა ცოლობა თავის სატრფოს. რა თქმა უნდა, მარინა ბევრი ფიქრის გარეშე დასთანხმდა მიჯნურის წინადადებას.
მარინას ვარდისფერ სათვალეებს თანაცხოვრების პირველი თვეს გაუჩნდა ბზარები. შაკო ცოლის დაორსულების ამბავმაც კი ვერ მოიყვანა ჭკუაზე. ის კვლავ აქტიურად ისვენებდა მეგობრებთან ერთად, ზოგჯერ კი სხვა ქალებთან დროსტარებასაც არ იკლებდა. მარინა სახლში გამოიკეტა, მათ საკუთარი თავი მთლიანად შვილების აღზრდას მიუძღვნა. შაკო მუშაობდა და ხშირად გულაობდა კიდეც.
მარინას შაკოს დაკარგვისა ეშინოდა, ამიტომაც ყველანაირად ცდილობდა, რომ მის სტანდარტებში ჩამჯდარიყო და იდეალური ცოლის სტატუსი ჰქონოდა. ქალის მშობლები აქტიურად მონაწილეობდნენ თავიანთი შვილიშვილების ცხოვრებაში. გარკვეული ხნის შემდეგ ბავშვები უკვე ბებია-ბაბუას გვერდიდან აღარ სცილდებოდნენ. ცბიერმა შაკომ მიამიატი მარინა თავის აფიორებში ჩაითრია და ახალგაზრდა ქალს სიცოცხლე დაუნგრია. მათ შვილებიც კი მიივიწყეს.
გავიდა წლები. მოსიყვარულე დიდედამ და პაპამ შვილიშვილები ღირსეულ, წესიერ, განათლებულ ადამიანებად აღზარდეს. რეზომ და კოტემ ნათესავებისგან შეიტყვეს თავიანთი მამის ადგილსამყოფელი. შაკო ჩამონგრეულ ბინაში მარტო ცხოვრობდა და სახელმწიფოსგან მიღებული ინვალიდობის დახმარებით ირჩენდა თავს. კეთილმოწყალე შვილებმა თავიანთ მამას ხელი არ ჰკრეს. მათ შეეძლოთ მშობელი ბედის ანაბარად დაეტოვებინათ ან მოხუცთა თავშესაფარში წაეყვანათ, თუმცა მათ წარსული წყენა ჩაყლაპეს და მამას ღირსეულად უპატრონეს.
