Girl.ge-ის რედაქციის მიერ მომზადებულ დღევანდელ სტატიაში – ერთ ისტორიას მოგითხრობთ.
- სად წავიდე, ეს ხომ ჩემი ბინაც არის, – ჩურჩულებდა ეკა. ეშინოდა, რომ ის ისევ ასწევდა მასზე ხელს. თანაც, წასასვლელიც არსად ჰქონდა.
ქმარი გაბრაზებული მთვრალი თვალებით უყურებდა და თან ვიღაც ვულგარული გარეგნობის გოგოს ეხვეოდა, დემონსტრაციულად ამცირებდა ცოლს.როდესაც ეკა და გიორგი დაქორწინდნენ, მას ჰქონდა ბინა, რომელიც დედამ დაუტოვა. დედა თავად გათხოვდა და ქმართან წავიდა საზღვარგარეთ. შემდეგ გიორგიმ გადაწყვიტა, რომ ოჯახისთვის ერთოთახიანი ბინა ძალიან პატარა იყო და გაფართოებას საჭიროებდა. ბინის გაყიდვის შემდეგ მათ ეს თანხა იპოთეკაში ჩადეს ოროთახიანი ბინის შესაძენად, რომლის გადახდასაც ქმარი აპირებდა, საკუთარი წილის სახით. სინამდვილეში, მან მხოლოდ რამდენჯერმე გადაიხადა. სამაგიეროდ, ბინის მეპატრონეები უკვე ორივე იყვნენ.
ურთიერთობის დასაწყისიდანვე გიორგი მეთოდურად თრგუნავდა მის პიროვნებას, ეკა თავად ვერ მიხვდა, როგორ გადაიქცა სუსტი ნებისყოფად არსებად. მან ისე გატეხა ის, რომ მსხვერპლის პოზიცია, მისი უფლებებისა და საზღვრების დაცვის უუნარობა, გამოიხატებოდა არა მხოლოდ მის ოჯახში, არამედ სხვა სფეროებშიც. სამსახურში შეეძლოთ დაემცირებინათ და ის ამას ითმენდა: ტიროდა და ისევ აკეთებდა ყველაფერს, რაც საჭირო იყო. თუნდაც იმას, რაც მისი გასაკეთებელი არ იყო. მაღაზიაში, ტრანსპორტში, კლინიკაში შეიძლებოდა ვინმეს უხეშად ეთქვა რამე და პასუხად ის ყოველთვის ჩუმად იყო. და არა მხოლოდ ჩუმად იყო, არამედ სჯეროდა რომ ის იყო დამნაშავე და რაღაც არასწორად გააკეთა.
- და რა? ახლა აქ ნათია იცხოვრებს! ბოროტად გაიცინა გიორგიმ. – არ მინდა, რომ აქ იყო. თუ პოპულარულად აგიხსნა?
“პოპულარული“ მისი გაგებით – არის ფიზიკური ძალის გამოყენებით. ტკივილი წყენისა და ღალატის გამო მას სუნთქვის საშუალებას არ აძლევდა. და ასევე შიში. გიორგისა და გაურკვევლობის ძლიერი შიში.
დიდი ცერემონიის გარეშე, გიორგი მის ნივთებს ჩანთის ნაცვლად, დიდ ნაგვის ტომარაში ყრიდა. ნათია იცინოდა და თავისი ბოხი ხმით ამხნევებდა მას. ეკა გაშტერებული უყურებდა ამ სიგიჟეს და ვერ იჯერებდა, რომ ეს ყველაფერი რეალობაში ხდებოდა. გიორგიმ ნაგვის ტომარა სადარბაზოში გადააგდო და ეკა კარიდან გააგდო.
ეკა დაბნეული დაჯდა ამ ტომარაზე, სახეზე ხელები აიფარა და მწარედ ატირდა. წასასვლელი არსად ჰქონდა და არ იცოდა რა ექნა. ასე იჯდა, სანამ გოგონას ხმამ რეალობაში არ დააბრუნა:
- ცუდად ხართ? დაგეხმაროთ?ეკამ აცრემლებული თვალები ასწია და მის თვალწინ დაინახა მეზობელი, რომელიც ახლახან დასახლდა მათ სადარბაზოში, ზედა სართულზე.
- ყველაფერი კარგადაა, – ტირილით უპასუხა ეკამ, არ სურდა უცხო ადამიანების ჩართვა ოჯახურ პრობლემებში.
- არ გეტყობათ, – თქვა გოგონამ. – მაგრამ თუ დახმარება დაგჭირდა, 25-ე ბინაში ვცხოვრობ.
ჩანდა, რომ გოგონა არავის დაყოლიებას არ აპირებდა, მაგრამ მასში იყო რაღაც, რაც მის მხარზე ტირილის სურვილს აჩენდა.
- ქმარმა გამომაგდო სახლიდან, – ჩუმად თქვა ეკამ.
- და რა, წასასვლელი არ გაქვს?- ჰკითხა მეზობელმა.
- არსად, – ტირილით უპასუხა ეკამ.
- წავიდეთ, – უბრძანა მეზობელმა. -დამშვიდდი და მერე მოიფიქრებ, რა უნდა გააკეთო.
ეკა მორჩილად ადგა, აიღო ნაგვის ტომარა და მეზობელს გაჰყვა.
- მე მარიამი მქვია, – თქვა გოგონამ და კარი გააღო. – აქ ბინას ვქირაობ.
ეკა მოკრძალებულად იჯდა სკამის კიდეზე და ხელში ცხელი ჩაის ფინჯანი ეჭირა. მას აკანკალებდა და ვერაფრით წყნარდებოდა. ტიროდა და საკუთარ ცხოვრებაზე ჰყვებოდა, მარიამი კი უსმენდა და ზოგჯერ თავს აქნევდა, თანაუგრძნობდა მას.
მარიამს ესმოდა, რომ ეკას ამ ყველაფრის გამოთქმა სჭირდებოდა. მას დახმარება სჭირდებოდა, რადგან თავად ის ამ ყველაფერს ვერ გაუმკლავდებოდა. არსებობენ ადამიანები, რომლებიც ცურვის სასწავლად საკმარისია წყალში ჩააგდოთ და თავად გაცურავენ. არიან ისეთებიც, რომლებსაც ცურვა უნდა ასწავლო. ეკა მეორე კატეგორიიდანაა.
- რატომ ხარ ასეთი რბილი? ჰკითხა მარიამმა, როდესაც ეკამ საუბარი დაასრულა და ცოტა დამშვიდდა.
- როგორი? – კითხვა ვერ გაიგო ეკამ.
- რბილი, მორჩილი, პატივს არ სცემ და არ გიყვარს საკუთარი თავი. ცხოვრება გასწავლის, გასწავლის, მაგრამ შენ ვერანაირი დასკვნები ვერ გამოგაქვს. არაფერს არ აკეთებ. ყველა ასე მოგექცევა, სანამ პასუხის გაცემას არ ისწავლი. რატომ არ ითხოვ განქორწინებას, სამსახურში, რატომ არ სცემ სათანადო პასუხს ყველას? რატომ ითმენ? ეს შენი ცხოვრებაა! რატომ კარგავ შენს ძვირფას დროს სხვების სასარგებლოდ, ვისაც არც კი უყვარხარ?
- და, როგორ … მე არ ვიცი … – დაიწყო ეკამ დრტვინვა. – იქნებ, მერე უფრო უარესი იყოს?
- უარესი ვისთვის იქნება, მათთვის? შენთვის სულ ერთი არ არის? – აგრძელებდა მარიამი. თუ შენთვის იქნება უარესი? შენ ისედაც ხარ ყველაზე ცუდ, მონურ მდგომარეობაში. თუ, მოგწონს მსხვერპლად ყოფნა?
- არა,- თქვა ეკამ დაფიქრებით. ის მიხვდა, რომ თავად მიიყვანა თავი ამ მდგომარეობამდე თავისი შიშებით. სამსახურის დაკარგვის შიშმა იგი ძალიან კომფორტულ მუშად აქცია. ქმრის მრისხანების შიშმა იგი ძალიან კომფორტულ ცოლად აქცია. ახლა ის კომფორტულია ყველასთვის, მაგრამ არა საკუთარი თავისთვის. რაც არ უნდა ცუდად ჟღერდეს, ახლა ის ნამდვილად მსხვერპლია.
- იცი, რატომ გვეძლევა სირთულეები და განსაცდელები? – ემოციურად ჰკითხა მარიამმა. – რათა მათი გადალახვით გავძლიერდეთ. თათებით უნდა ვთხაროთ, თათებით! ახლა კი დაფიქრდი, როგორ გამოხვიდე ამ სიტუაციიდან.
მარიამმა ეკას თავისთან დარჩენის უფლება მისცა, რათა მას საბოლოოდ მოეკრიბა აზრები და დაეწყო საკუთარი პრობლემების მოგვარება. მეორე დღეს, ეკამ უკვე გაიარა კონსულტაცია ადვოკატებთან, თუ როგორ უნდა მოეთხოვა განქორწინება და გაეყო ქონება.
სამსახურის შემდეგ ეკა სახლში წავიდა, უბნის ინსპექტორთან ერთად. ის მზრუნველი ადამიანი აღმოჩნდა, მას სძულდა სამზარეულოს მებრძოლები. მან დაარწმუნა ეკა, რომ არ შეშინებოდა და საკუთარი უფლებები დაეცვა.
ვინაიდან გიორგიმ მას ბინის გასაღები წაართვა, მან ზარი დარეკა. კარი მთვრალმა ნათიამ გააღო და ეკას დანახვისას აგრესიულად მოქცევა დაიწყო. რადგან ნათიას ამ ბინასთან არავითარი კავშირი არ ჰქონდა და ეკა იყო მესაკუთრე, “ახალი დიასახლისი” პოლიციის განყოფილებაში გადაიყვანეს.
როდესაც გიორგი სამსახურიდან სახლში დაბრუნდა და სახლში ნათიას ნაცლად ეკა დაინახა, ძალიან გაბრაზდა. ეკამ სასწრაფოდ გამოიძახა პოლიცია და რაიონის პოლიციის თანამშრომელმა მასთან პროფილაქტიკური საუბარი გამართა. ეშინოდა თუ არა იმ მომენტში ეკას? ძალიან ეშინოდა! ისე ეშინოდა, რომ ხელები და ფეხები უკანკალებდა, მაგრამ გადაწყვეტილი ჰქონდა ბოლომდე წასულიყო.
განქორწინებამ მშვიდად ჩაიარა – არც გიორგის და არც ეკას არ სურდათ ოჯახის შენარჩუნება. მაგრამ ქონების გაყოფამ ეკას ნერვები მოუშალა. გიორგის უნდოდა ბინის ნახევარი, მაგრამ რადგან იპოთეკა არ იყო გადახდილი, ვალებიც თანაბრად უნდა გადანაწილებულიყო. რადგან ეკას ადვოკატმა მოახერხა იმის დამტკიცება, რომ მან შეიტანა ფული მისი ქორწინებამდელი ერთოთახიანი ბინის გაყიდვიდან, გიორგის თითქმის არაფრის შანსი აღარ ჰქონდა. სასურველის ვერ მიღების გამო, გიორგიმ სასამართლო დარბაზში სკანდალი მოაწყო, იმუქრებოდა და ისტერიკებს აწყობდა.
ეკამ გადაუხადა გიორგის ის, რაც სასამართლომ დაუწესა და გადაფურცლა საკუთარი ცხოვრების ეს რთული ფურცელი. ახლა მან ისწავლა საკუთარი სურვილების პატივისცემა და საკუთარი თავის სიყვარული, ისწავლა საკუთარი პრობლემების მოგვარება და თვითშეფასების ამაღლება. იგი ებრძოდა თავის შიშებს და უფრო თავდაჯერებული ხდებოდა. და თუ რაღაცის ეშინოდა, ყოველთვის ამხნევებდა მარიამი, რომელსაც ის ძალიან დაუმეგობრდა.
- მარიამმა საკუთარი თავის რწმენა დამაბრუნებინა, – ამბობდა ეკა და მადლობას უხდიდა ბედს ასეთი მეგობრის გამოგზავნისთვის.
