Girl.ge-ის რედაქციის მიერ მომზადებულ დღევანდელ სტატიაში – ახალგაზრდა ქალი საკუთარ პრობლემაზე საუბრობს, ფსიქოლოგი კი – მის კითხვას პასუხობს.
15 წელია ევროპაში ვცხოვრობ. 10 წელია ჩემს მეუღლესთან ერთად ვცხოვრობ და 5 წელია რაც დაქორწინებულები ვართ. 3 წლის ბავშვი გვყავს, რომელსაც ბაგა-ბაღში ვატარებ. მე ვმუშაობ. ჩემი ქმარი უკვე ორი წელია უმუშევარია. სამსახური შეიცვალა – წარუმატებელი აღმოჩნდა, იქიდან წამოვიდა და თითქმის ერთი წელი იჯდა სახლში. ახალ სამსახურში გავიდა – იქიდან გაათავისუფლეს მისგან დამოუკიდებელი გარემოებების გამო და უკვე თითქმის ერთი წელია ისევ სახლშია.
დახმარებას იღებს, რომელიც თითქმის საკმარისია ოჯახის ბიუჯეტის მისი ნახევრისთვის, რაც არ ყოფნის მე ვამატებ. დახმარებას კიდევ ერთი წლის მანძილზე მიიღებს. ის IT სპეციალისტია, ანუ სამსახურის შოვნა მისთვის პრობლემა არ არის, რეკრუტატორები რეგულარულად ინტერესდებიან მისით, მაგრამ არ სთავაზობენ იმას, რაც მას სურს. მე მესმის (ჩემს ტვინში) რომ მას აქვს უკეთესი სამსახურის არჩევის შესაძლებლობა, რატომაც არ უნდა აირჩიოს. მესმის, რომ მისი ნაზი სული ტრავმირებულია და მას, როგორც პროფესიონალს შერყეული აქვს თავდაჯერებულობა, ამიტომ კარგი, დაისვენოს, გარშემო მიმოიხედოს.
მაგრამ დრო გადის, სამსახური თავისით ერთი წლის შემდეგაც არ გაჩნდება, დახმარების დასრულების შემდეგ, ის შეიძლება ვერ იპოვოს. ამ შემთხვევაში, მას აღარ ექნება შემოსავლის წყარო და მე არა მარტო ვაჭმევ მას, არამედ გადავიხდი იპოთეკური სესხის ნაწილსაც. განქორწინების შემთხვევაში კი ეს ფული დაიკარგება, რადგან ბინა ორად გაიყოფა. როგორც დიასახლისი, ის არ მაწყობს, მისი შესრულებული საქმის ხარისხის მიხედვით, ძიძაც საშუალო დონისაა.
არ მინდა გავაგრძელო მასთან ოჯახის თამაში, თუ ის რაიმე სამსახურს მაინც არ მონახავს. იმიტომ, რომ ჯერ ერთი, ის არ გამათავისუფლებს ყოველდღიური მონობისგან და მეორეც, მე ძალიან მშურს მისი იმ თავისუფალი პირადი დროის გამო, რომლიც მას აქვს (ბავშვის დაბადების შემდეგ, ჩემი თავისუფალი პირადი დრო არის, როდესაც საპირფარეშოში შევდივარ ან სამსახურში მივდივარ), მესამე, სტრესულ სიტუაციებში ის ფეთქებადი ხდება და სისულელეების გამო ყვირის. სამსახურის არ ქონა კი მის თავში სტრესული მდგომარეობაა. ეს ადრეც ხდებოდა. ვიცი, რომ ეს ოპერაცია ხანმოკლეა და გადის, მაგრამ აქ თავად სიტუაცია გრძელდება დიდხანს. როგორ გავძლო ამ ერთ წელსაც, რომლის მანძილზეც ჯერ კიდევ არის შანსი, რომ ის სამსახურს იპოვის და როგორ არ გადავიდე ჭკუიდან?
რა სიტყვებით გავაგებინო, რომ მისი სამსახურის გარეშე ჩვენ დავშორდებით, როდესაც მე მას ხმამაღლა ვეუბნები, რომ: “ძალიან მიყვარხარ, დაგეხმარები, შენ საუკეთესო ხარ?” “ფული არ არის“ – ეს არგუმენტი არ არის, რადგან მე იმდენს გამოვიმუშავებ, რომ შემიძლია შევინახო ჩემი ოჯახი, მათ შორის ისიც და იპოთეკაც გადავიხადო. მაგრამ ამ შემთხვევაში მე არ დამრჩება არც ერთი გროში პირადი სიხარულისთვის. ისე გამოვა, რომ, პომადისა და ფეხსაცმლის ფულიც არ დამრჩება.
რატომ არ მინდა განქორწინება ახლავე – იმიტომ, რომ მაწყობს ყველაფერი, როდესაც ის მუშაობს, მათ შორის შრომის გადანაწილება და შენატანი ოჯახის ბიუჯეტში. მე მჯერა, რომ ის მაინც იპოვის სამსახურს.
ფსიქოლოგი: ყველამ იცის ჩემი დამოკიდებულება 50/50-ის მიმართ (ძალიან ცუდი), მაგრამ ვაღიარებ, რომ ობიექტურად მას აქვს არსებობის უფლება.
ვუშვებ იმას, რომ პარტნიორების წვლილი შეიძლება იყოს თანაბარი და ეს წვლილი შეიძლება გაიზომოს სხვადასხვა ერთეულებში.
ამისთვის მხოლოდ ერთი პირობაა საჭირო. თითოეულმა პარტნიორმა გულწრფელად უნდა აღიაროს სხვისი წვლილი თავისის ტოლფასად.
მაგალითად, ქმარი არ მუშაობს, მაგრამ იმდენს აკეთებს, რომ ფულში თუ გადავიყვანთ არანაკლებ ინვესტიციას დებს.
ან ლირიკული ვარიანტი – ჩემი ქმარი იმდენს აკეთებს ჩემი ბედნიერებისთვის, რომ ფული საჭირო არ არის.
თქვენს შემთხვევაში ნახევართან ახლოსაც არ არის. თქვენ ამ მამაკაცს ინახავთ.
რამდენადაც მე მესმის, თქვენ ეს არ გაწყობთ.
უფრო მეტიც, ის ამას არ გინაზღაურებთ რაიმე ფორმით, თუნდაც კარგი ქცევის სახით.
ვფიქრობ, დროა, რომ ეს გააგებინოთ.
თუ ის საკუთარ თავს უფლებას აძლევს დაალაგოს წინადადებები იმ მოლოდინით, რომ თქვენი ფული საკმარისი იქნება ორისთვის (ფაქტობრივად სამისთვის) – ეს ნიშნავს, რომ მას არ აქვს თავზე ის კოპი, რომელიც პასუხისმგებელია სირცხვილსა და სინდისზე. მამაკაცურ ღირსებაზე საერთოდ არ არის საუბარი, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ ასეთი სიტყვა იყოს მის ლექსიკონში. ანუ, ის თავად ვერ მიხვდება, რომ აქ რაღაც წესრიგში არ არის.
ასე რომ, თქვენ უნდა შეატყობინოთ ამის შესახებ.
დიახ, ზუსტად ასე, უბრალო სიტყვებით. თუ არ იმუშავებ, ჩვენ დავშორდებით. ორი თვე გაქვს. წამზომი ჩართულია.
სავსებით შესაძლებელია იდეალური სამსახურის მოლოდინი, არაიდეალურ სამსახურში მუშაობით.
სინამდვილეში, ეს არის ყველა კარგი შემოსავლის მქონე ქალის უბედურება.
თავდაპირველად, მამაკაცს უჩნდება სასიამოვნო აზრი: “ის ჩემს გარეშე არ დაიკარგება”. შემდეგ კი, კიდევ უფრო სასიამოვნო აზრი უჩნდება – “მე თვითონაც არ დავიკარგები მასთან ერთად”. შემდგომი გასაგებია.
ასე რომ, ეს მეორე ფიქრი დაუყოვნებლივ უნდა შეაწყვეტინოთ.
და პირველიც, ეს უკვე ბრჭყალებში ჩასმით.
